Oddycham. Żyję. Jestem.
Spełniam funkcje życiowe.
Chcę zdefiniować szczęście.
To moje małe miejsce dla historii z marzeń.
Jestem jedną z przeciętnych osób, na które nie zwrócilibyście uwagi przechodząc obok. Może nawet nie zauważylibyście takiej osoby jak ja. A może nasunęłoby Wam się na myśl, że to nikt ważny. Chyba to jest w pewnym sensie prawdą. Jestem tylko sobą, kruchą, słabą istotką, której zachciało się wielkiego świata. Czasem się w tym wszystkim gubię.
Czasem wolałabym zamknąć oczy i wymazać całe swoje życie. Nie rozumiem dlaczego wciąż staram się optymistycznie myśleć i przybierać uśmiech na twarzy.
Istoty ludzkie są skomplikowane.
Jestem jedną z przeciętnych osób, na które nie zwrócilibyście uwagi przechodząc obok. Może nawet nie zauważylibyście takiej osoby jak ja. A może nasunęłoby Wam się na myśl, że to nikt ważny. Chyba to jest w pewnym sensie prawdą. Jestem tylko sobą, kruchą, słabą istotką, której zachciało się wielkiego świata. Czasem się w tym wszystkim gubię.
Czasem wolałabym zamknąć oczy i wymazać całe swoje życie. Nie rozumiem dlaczego wciąż staram się optymistycznie myśleć i przybierać uśmiech na twarzy.
Istoty ludzkie są skomplikowane.
Bo warto myśleć i postępować optymistycznie - pozytywnie!
OdpowiedzUsuńKto jak nie Ty? Kto jak nie Ja?
Nikt za nas nie przeżyje naszego życia, a skoro się już na nim pojawiliśmy, to możemy w fajny sposób je doświadczać i pozostawić coś po sobie: dzieci, książkę, pamiętnik, utwór, obraz itp.
Pozdrawiam ;*
Właśnie kto? Każdy powinien zadać sobie takie pytanie i je spełniać. ;)
UsuńFaktycznie, to dzięki optymizmowi potrafimy wstać.
Tak, choć ja czasem wstydzę się tego co zrobiłam, niektórych wspomnień, swoich występków, ale powinniśmy się skupić na tym co pozostawimy. Uświadomiłaś mi to, i zaczynam walczyć o to, by stać się kimś lepszym, by coś godnego zostawić.